ดอกโสน [สะ-โหน]
เก็บเอาเรื่องราวของดอกโสนมาลงบ้างเดี๋ยวไม่ทันการ เพราะมันเริ่มทยอยโรยลาลงไปในสัปดาห์ที่แล้ว ตามสายลมหนาวที่พัดมา และจะหายไปจากท้องทุ่งในเร็ววันนี้ จากนี้ไปภาพท้องทุ่งที่เคยพบดอกโสนบานสะพรั่งเต็มไปหมดในช่วงฝนชุก ดังเช่นดือนสองเดือนที่ผ่านมาก็จะหายไปเป็นความทรงจำอีกครั้งหนึ่ง
บ้านหลังน้อยของผมที่นครนายก บ้านที่ผมจะใช้เป็นที่พักกายและใจในวันหยุด รอบๆบ้านยังเป็นทุ่ง ตื่นมาตอนเช้าผมจะนั่งจิบกาแฟร้อนๆ มองไปในทุ่งเห็นสีเหลืองของดอกโสนพราวไปหมดในช่วงกลางฤดูฝน เป็นภาพที่ผมมองผมชอบมากๆ อย่างกับสีเหลืองของพ่อแม่พี่น้องในทำเนียบ(นอกเรื่องจนได้)
บ้านหลังน้อยของผมที่นครนายก บ้านที่ผมจะใช้เป็นที่พักกายและใจในวันหยุด รอบๆบ้านยังเป็นทุ่ง ตื่นมาตอนเช้าผมจะนั่งจิบกาแฟร้อนๆ มองไปในทุ่งเห็นสีเหลืองของดอกโสนพราวไปหมดในช่วงกลางฤดูฝน เป็นภาพที่ผมมองผมชอบมากๆ อย่างกับสีเหลืองของพ่อแม่พี่น้องในทำเนียบ(นอกเรื่องจนได้)
" แม่ดอกโสนบานเช้า พ่อดอกสะเดาบานเย็น " เป็นเพลงที่ติดหูผมมาตั้งแต่เด็ก จนโตประโยคที่ว่าก็ยังฝังจำอยู่ในหัว "แม่ดอกโสนบานเช้า" แต่เชื่อไหมครับว่าผมไม่เคยเห็นดอกโสนบานเช้าเลยเห็นแต่มันบานตอนเย็นหรือตั้งแต่ช่วงบ่ายๆเป็นต้นไป เพลงก็ทำให้เราเข้าใจผิดได้เหมือนกันนะครับ
ดังนั้นคำว่า"แม่ดอกโสนบานเช้า"น่าจะเป็นประโยคเปรียบเปรยมากกว่า คงจะหมายถึง ผู้หญิงที่ไม่เหมือนผู้หญิงทั่วๆไปมังครับ เช่นเดียวกับพ่อดอกสะเดาบานเย็น ซึ่งเท่าที่รู้ ดอกสะเดาก็จะไม่บานเย็นเช่นกัน แต่บานตอนเช้า
ดังนั้นคำว่า"แม่ดอกโสนบานเช้า"น่าจะเป็นประโยคเปรียบเปรยมากกว่า คงจะหมายถึง ผู้หญิงที่ไม่เหมือนผู้หญิงทั่วๆไปมังครับ เช่นเดียวกับพ่อดอกสะเดาบานเย็น ซึ่งเท่าที่รู้ ดอกสะเดาก็จะไม่บานเย็นเช่นกัน แต่บานตอนเช้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น